6 Aralık 2011 Salı

bildiğin gibi gibiyim , yani öyleymiş gibi....

susuyormuş gibi yapıyorum
konuşmak yerine gülüyorum
niye gülüyorsun diyorlar , yok bir şey diyorum
kızım iyi misin diyorlar
ağlayayım mı istiyorsunuz diyorum
ve böylece kelime israfı yapıyoruz.
baktım olmuyor konuşmaya başlıyorum
bazen hiç kendimi duymadan konuşuyorum
yani patavatsızlık deniyor
ama eskiden onu da yapamazdım 
yani kim ne demiş
ne düşünmüş
pozitif miymiş
negatif miymiş filan diye bir sürü baş ağrısı olurdu.

bir de varmış gibi yapıyorum
şu son bir kaç zamandır ait hissedemediğim
bir türlü niye bulunduğumu bilemediğim durumlarda
mekanlarda, sokaklarda....
yanlış anlaşılma olmasın ama sakın ,
seviyorum yaşamayı 
kolay kolay da gidesim yok fakat
şu 5N 1K işi beni bozuyor arkadaş
düşünmeye başlayınca çok düşünüyorum
zekiliğimden değil
çok oluyorum..

anlıyormuş gibi yapıyorum bütün bu olup bitenleri çevremde,
ve tabi ki de içimde...
en kötüsü kendine -mış gibi davranmak
çocuk değiliz sonuçta
ama isterdim yani yeniden çocuk olmak
annem benim gözümde hala bebeksin diyor
aynaya bakınca pek inanasım gelmiyor
kahretsin ki gözlerim de hep doğruyu  anlatıyor.
daha yüzümdeki çizgiler diyebileceğim yaşımda değilim tabi
o yüzden bu pek hüzünlü ,her şeyin geçip gittiğini anlatan bir şarkı sözü veya
insana yaşlandığını en mükemmel şekilde anlatan '35 yaş'  şiiri gibi mükemmel olmayacak.
başından belliydi zaten ya niye devam ettirdim bilmiyorum açıkçası...bitsin mi burada...??
her neyse...
işte bazen kendimden eminmiş gibi yapıyorum
insanlar korksun diye değil
daha fazla kırmasınlar diye belki
ya da beni herkes böyle biliyor diye
öyleyim de aslında
ama yok bazen değilim
ne istediğini bilip de ,
ondan zıt bir yolda yürümek- kendinden emin -lik olmaz değil mi?
yok, sanmam...

ara sıra sözlerini bilmediğim şarkıları söylermiş gibi yapıyorum
tıpkı önüme ne çıkacağını bilmediğim hayatı planlıyormuş gibi yaptığım zaman gibi
hikayem güzelmiş gibi yapıyorum,
ya da gözyaşım bitmiş gibi kendime.
bazen kahkahalarımı yarına saklayabilirim diye düşünüyorum
dolaba koysam bozulur mu ki diyorum
sonra yine düşünmeye başlıyorum
kahkahaların da son kullanma tarihi olsaydı nolurdu diyorum
sonra bir daha düşünüyorum
belki de bu kullandığımız sahte gülücekler tarihi geçtiğinden öylelerdir diyorum.
kısacası saçmalayıp saçmalayıp
aslında düşündüklerm çok mantıklıymış gibi yapıyorum,
sanki dünyanın sorununu çözmüşüm de kendimden gurur duymalıymışım gibi
saf kız diyorum 
tamam artık
varsayma bir şeyleri
neyse o...
varmış gibi yapma, çok lazımmış gibi...
gerçekçi ol biraz
sadece kendin gibi...



.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder