Kendimden korkuyorum bazen
Kazanamayınca kaybetmek yerine,
Hani her an mızıkçılık yapıp bırakabilirim oyunu diye
Küçükken sakladığım bu hakkımı
20 yaşımdayken çıkarır kullanırım diye..
İki düşmanım çıktı kahve falımda
birisinin aynadaki benolduğundan hiç şüphem yok
ellerim kollarım bağlı,
içimde istek yok
dışımda isyan çok...
bir de hava soğuk bu ara
neyse üzülmeyeyim böyle her şeye
Allah için karnım tok....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder