Belki de hiç kalmayız..

Güvenmeyin bize..
Çünkü biz gideriz.
Baktın olmuyor, kalmıyor herhangi bir şey yapabileceğimiz,
Gideriz...
Yok öyle hemen değil bu söylenenler..
Önce biraz şans veririz..
Arkadaşlarımıza, hayatımıza, hayallerimize, duyduğumuza, gördüğümüze, yaşadıklarımıza, kısacası bizi çevreleyen her şeye biraz şans...
Ama eğer bir bir kalbimiz kırılıyorsa, biz de artık biteriz.
Bazen güle oynaya gideriz,
Bazen istemeyerek bitiririz.
Kimimiz ayrılığı yalnız seçeriz,
Kimimiz alır yanına birini,
Terk etmeyi bile paylaşmak isteriz.
Çünkü aslında biz bunu istememişizdir,
Ama durum bunu gerektirmiştir...
'Hem bu durum dediğimiz de nedir, bizi böyle her istediğinde sürükleyemez'.diye bağırmak istemişizdir,
Ama ardımıza bir an dönüp baktığımız an kaoslar yine bizi buna sürüklemiştir.

Yaşımız kaç olursa olsun fark  etmez bu.
Gidesimiz gelmiştir bir kere...
Aklımızda özgürlük vardır belki , belki bir yaşama telaşesi, mutlu olabilme düşüncesi,  yeni yerler keşfetme dürtüsü, daha iyi olur önsezisi...Bütün bunları koyarız valizimize , hatta bazen küçük bir sırt çantasına bile sığabilir binlerce düşünce.. Alır başımızı gideriz..Öyle bir gideriz ki hesap sorulmasına bile vakit kalmaz ki zaten anca böyle gidenler gerçekten gitmiş olurlar, diğer türlü bir anlamı bile olmaz.

Dedim ya bazen bir kaç kişiyiz...
Yanlış anlaşılırız, düzeltmeye çalışırız ve yine anlaşılamadan gideriz.. Çünkü fark ederiz ki herkes kendine doğru, biliriz ki her hareket sahibine mantıklı, biliriz ki bazen acı da olsa bazı gidişatların sonu olmalı.


Kaybedecek bir şeyimiz yoktur bazen ve belki de hep bu yüzden gideriz. Kalsak daha iyisi olmayacaktır bunun bilincine olmayı pek de sevmeyiz..

İnsanoğlu bu doyumsuzdur, hep daha iyiye, hep daha güzele ulaşmak isteriz.Aklımızda kalır çünkü sonra, keşke kalmasaydık da gitse miydik?
Susmasaydık da söylese miydik diye kendimizi mahvederiz.

Derin bir nefes alır ve kararımızı veririz.. Bize öyle sonsuza kadar filan güvenmeyin, gidebileceksek gideriz...Hem öyle bazen tek söz bile etmeyiz, bazılarını deli ederiz.Kimileri bir açıklama bekliyorken henüz, çoktan biletimizi alıveririz.

Öyle bir gideriz ki , bir saniye bile aklımızdan geçmeyebilir geçmiş günlerimiz, bir saniye bile aklımızın ucuna gelmeyebilir gelecek kaygılarımız...Eğer hak etmişsek gitmeyi, kimseye bir şey sormayız....Kaybedecek bir şeyimiz kalmamışsa kurtarmaya çalışmayız..
Hepimiz birbirimiz gibiyiz aslında.
Yeni bir hikayenin içine girerken sanki hiç çıkmayacakmış gibi,
Elimiz boş gelmeden planlar ve hayaller doldururuz çantamıza...
Sonra bir bakmışsın misafir gibi oturuyoruz koltukta...
İyisi mi tokuşsun kadehlerimiz..
Nasıl olsa kısa sürebilir ziyaretimiz...