Kimimiz oyunlara sardı,
Kimimiz sade müzikle ayakta.
Kimimiz sosyal medya manyağı,
Kimimiz yine bir şeyler araştırmada.
Ama teknolojiyle birlikteyiz hep,
Mecburen, bir sebepten , hatta binlercesinden.
Herkeste ayrı kaygı
Hem benim düşüncelerim niye hep kaygılı,
dedim kendi kendime...
Sonra bir su içtim üzerine.
i-Phone 'nun çıkışını anlatıyorum size şimdi;
Hiç öyle iPad den sonra ortaya çıkan nitelikli telefonları tehdit görüp daha da özellik ekleyerek iPhone u yaratmasıyla alakası yok Jobs'un...
Bir gün şık bir restoranda oturuyormuş Jobs.Bir kaç tane güzel bayan yanı başındaki masalardan birine oturuvermişler.Siparişlerini verip hemen ellerindeki son model telefonlarıyla birbirlerine 'ay bak bu şarkı da çok güzel dinlesene', 'ay bak x şarkıcının en son albümü mükemmel, gel dinleyelim, ' ay taksana şunu kulağına sana bir şarkı dinleteceğim' derken, Jobs yanlarından geçerken , birisi adamın karizmasından etkilenir ve telefonunu yere düşürür.Bütün doğallığıyla ' ay telefonuummmmmmm !!!!' diye bir tepki verir.İşte o an Jobs bunun , yani nitelikli bir telefonun insanlar için çok önemli bir hale gelebildiğini hatta kadınlara çığlıklar attırabileceğini anlar ve bunu daha nitelikli nasıl yapabilirim ,ne yaparsam insanlar düşürmez diye düşünür.(e sonuç olarak hassas olursa, insanlar işlerinin yarısını oradan yapıyor olursa,kısaca insanların gününün yarısı bu telefonlara bağlı olursa, ellerindekileri daha dikkatli kullanacaklardır).Uzun süreçte devam eden çalışmalar sonucunda , kadının 'ayyy telefonuuuummmmmmmm!!!' çığlıkları Jobs'un aklından çıkmadığından isim olarak bu tepkinin kendi diline çevrilmiş halini verir Jobs,yeni ürettiği bol nitelikli telefonuna ...
iPhone!
Bu da öyle ufak bir hikayeydi anlayana .
Ne diyorduk;teknolojiden kafayı yedik hepimiz.
Teknoloji çağıyla birlikte olumlu dediğimiz bir sürü gelişme oldu evet ve olmaya da devam ediyor çünkü bu hiç durmayan bir su, doğru kullanıldığı sürece de akıp gidiyor.Yakın çevremde gözlemlediğim ve olumsuz olduğuna inandığım davranışlarsa beni benden ediyor. Çeşitli sohbet platformlarından ötürü insanlar yüz yüze baktıklarında söylenecek söz, anlatılacak hikaye, tartışılacak mevzu bulamıyor.Öyle ki insanlar birbirlerine yazdıkları her şeyi, yüz yüze bakınca söylemekten utanıyor, çekiniyor, tırsıyor ya da umursamıyor.Bazen yemeğe çağrılıyor ve masaya oturduğunda yüzüne bakmadıkları ev sahiplerini geçtim, kaşık çatalı kullanmak yerine telefon elinde aç kalıyor.
O kulağa o kulaklık takılıyor ve rüzgarın sesi unutuluyor.
O ele o telefonlar alındığı an, herkes her şeyi biliyor.
Düşünceler patlayıveriyor hatta belki düşünceler çalınıyor.
Ama sadece doğru kullanılırsa bütün bunlar tersine hareket edebiliyor.
Ne zamanki bu her şeyi kapsayan nehir tersine akıyor
İşte o zaman teknoloji sempatik hale geliyor.
Duygusuz hale geldik.
Kendi içimizde hileler ..
Dışımızda da garip mi garip bir dünya.
Mutlu olmasını bilene hayat güzel .
Mutlu olalım lütfen,
Diğer türlü şahit olduklarımız bizi üzer...
-----------------------------------------------------------------------------------------
Bugün önem verdiğim biri dedi ki;
<okuyorum mutlaka yazdıklarını da , uzunsa hiç bakmıyorum açıkçası>
E bazıları kısa sever, bazıları uzun uzun dinler, okur, yazar, ağlar, güler ....
Bazıları 5 saniyede her şeyi anlatabilmeyi becerir,
Bazıları yıllarını versen aklını,mantığını,kalbini sana gösteremez, afallayıverir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder