Kendini dinle.
A yok kalbini değil, kendini...
Kalbin bazen kendin değilmiş gibi olur çünkü.
Sonra dur, önce sağa bak.
Tehlike ummadığın yerden gelecekmiş gibi...
Sonra konuş..
Bir kaç cümle , çok değil.
Aşina olduğun, içinde kavrulduğun bir kaç kelimeyi birleştir.
Anlamaya çalışsınlar seni...
Bu çok umrundaymış gibi yap , mutlu olacaklardır , her hallerinden belli...
Görmeye çalış.
Sonucu değil, nedenini.
Nedeni bulunca geçmişini de gör.
Uğraş biraz, hemen çakmaz çünkü ateş.
Yürü...
Yoruluncaya kadar değil,
Ayakların kopuncaya kadar değil,
Zevk almayı bıraktığın ana kadar yürü.
Çünkü bir sürü yer cezbedebilir seni ve sen çoktan yorulmuş olabilirsin
Çünkü bir sürü yer kalmış olabilir geriye ama sen çoktan ayakların kopmuş gibi hissedebilirsin
Ama yine de yürümeye and içmisindir ve yoluna devam edebilirsin.
Çünkü sen ruhunu doldurmadan, içine buz atmadan, yanına su koymadan, çatalına peynir dokundurmadan içmeyenlerdensin...
Müziğin sesini aç...
Seni dış dünyadan koparacak kadar sesli,
Başını ağrıtmayacak kadar hafif gelsin kulağına.
Neyi dinlersen dinle,
Hayatından bir kesit çalsın aklına...
Yürüdüğün her adımda,
Sustuğun her dakikada,
Kaybolduğun her sokakta,
Kalbinde bulamasan da kendinde,
Hayal meyal bir kaç cümle içinde,
Belki biraz kadehinde,
Hiç düşünme , bir dakika bile...
Ritmi yakala!
Yağmur Şimşek.
