26 Şubat 2012 Pazar

kararsız-(lık)-dık

karar verebilmek zor zanaat.
yani doluya koysan almıyor
boşa koysan dolmuyor
kışta kalsan donmuyor
yaza geçsen ısınmıyorsan
bu işte bir iş var demektir...
karar verememek iğrenç bir şeydir.
soru işaretlerin gitmiyor
beklettiğin ekmek bir kenarda bayatlıyorken
sen hala bunu istiyorum diyemiyorsan
ne karnın doyar bu defa
ne ellerin çıkar feraha...
karar anı çok gereksizdir
derler sana iki yol var önünde,
onlu veya onsuz,
iki ihtimal var her şeyden öte
mantıklı veya mantıksız
iki sonuç var her şey bitince
katlanılası bir yalnızlık
katlanılmaz bir pişmanlık...
sonra derler ki hadi seç de
bitsin artık bu saçmalık...
ama bunca konuşana inat susarsın, klasik tırlatmalık...
--------------------------------------

bana kolay şeylerle gelin;
mesela yeşil çay mı kahve mi,
yağmur mu güneş mi,
su mu ateş mi ......
pişman olamayacağım cevaplar vereyim size
'elbette güneş, su, ateş' gibi...

----------------------------------------
bence ikimiz de kararsızdık
öyle olmaya karar kılmıştık
çünkü çok delirtti   bu kararsızlık.....

20 Şubat 2012 Pazartesi

gülümse:)

gülü sever dikenine katlanırım illa ki
tabi ki de o gül  hep benimse...

ne var ne yok paylaşırım hani
hem hiç sıkıntı kalmaz içimde...

canım sıkılırsa sararım birilerine şimdi
tabi o birileri biraz şirinse...

uykusuz kalsam da kurarım saatimi
mis gibi erkenden başlarım güne...

soru soranlara cevaplarım hep samimi
eğer sorular çok saçma değilse

senin açıdan bir bakıp görmeliyim kendimi
bakalım nasıl biriyim başka bir gözde...

dinlediğim şarkıları paylaşırım çünkü,
beni anlayabilirler onların içinde...

çok uğraşma anlamak için hayat dediğini
labirent gibi her bir bilmece

yoruma açık bırakma düşlerini
gerçekleri biraz benimse

gel nolursa olsun asma o yüzünü
bu hayat fani, sen  gülümse...:)




9 Şubat 2012 Perşembe

kuşku...

sone gelindi mi olmuyor
zora gelince duramıyor insanlar...
içimde bir kuşkudur gider durur
ne kaynağı bellidir
ne de nereye uzandığı
kuşku, sahipsiz bir şeydir
sahip olunması kolay
yeri yurdu olaydır...
'içimde bir sıkıntı var 'cümlelerimin sebebi kendisi,
'çok huzurluyum' ünlemlerimin düşmanıdır en ufak zerresi.
işte ben onu bir kattım mı içime
bitti benim için, ne konu kalır ne sabit bir şey geriye...
dedim ya sona gelindi mi olmuyor
bazen başında bile kırılıveriyor zincirler
insanlar , yani şöyle diyelim
kendini insan sanan mahluklar
(evet bu daha doğru oldu galiba)
biraz zorlandı mı unutuverirler seni
kendi sözlerini
iç çekişlerini, baş dönmelerini
kahve içmelerinizi unutuverirler
yani belki sahlep...
sonra size hissettirdikleri güveni...
ya ben güvenemeyecek miyim hiç kimseye
zor, artık kolay değil inançlı olmak
yani tamam elbette benim de inandığım şeyler var
hani ayakta durmamı sağlayan
yok pardon ayakta durmamı sağlayan aldığım vitaminler hani yediğim meyveler
sebzeler filan da ...
yok şöyle diyelim,
yani tamam elbette benim de inandığım şeyler var
hayal kurmamın,
hayatı yaşamaya değer bulmamın sebepleri var, olmaz mı...
hani başımı alıp buralardan çekip gitmiyorsam
e onun da bir sebebi var elbet
yine bir şeye inandığımdan , he riki şehrimden de yok olmadığım muhtemel.
ama güven sıfır...
gel de kime güven şimdi.
bazen en yakınım dediğim dostumu bile anlayamazken
ben ne inancından ne güveninden bahsederim olacak iş mi...
yani insanlar kafasına göre size iyi veya kötü davranacak,siz daima güler yüzlü olurken.
onlar arkanızdan kuyu kazacak
ya da kuyu kazmayacak da ne bileyim gereksiz biçimde hor davranacak
siz de bunları sineye çekeceksiniz
ve sonra sizden kuşkusuz olmanız beklenecek.
yok, ben her şeyin altında bir bit yeniği ararım,
e durum malum ,bit yeniği de kolay çıkmaz ortaya ,
nasıl olur işte bilmem, sormaya da korkarım...
insanlar zora gelince duramaz, gider...
sabır denen bir şeyden haberli doğmamışlardır dünyaya gelirken
tamam olur gitsinler,
ama ortada sebep yokken
suçum yokken
suçu da yok görünüyorken
bari beni insan yerine koyup bir çift laf etsinler...
ya da yok etmesinler
ben bir kelimelerine bile inanacak vaziyette değilim Allah için.
ben içten içe, kendime, ona, buna, dostuma, düşmanıma ,
kimlerine göre haklı
kimlerine göre gereksiz bir serzenişteyim....