17 Mart 2013 Pazar

Mekan sizin...

Elimde kalan yine kendi düşüncelerimdir.
Bana kalan yine tecrübelerim.
Bulduğum, devam edip yürüdüğüm bir sokak var
Çıkmaz olduğunu bilsem de bana, doğru yol oymuş gibi gelir.
İnsanın hayatı paylaştığı kişilerle şekillenir
Konuştuğu konularla düzeylenir.
Hali hazırda olan bir düzen değil de
Yeni yeni ortaya çıkmış bir yaşam tercih ettim.
Yeniyi ve iyiyi ortaya çıkarabilmek için hata yapmak gerekir.
Hatalar yaptıktan sonra gözlerinizi kapatmazsanız
Doğrular kendiliğinden gelir.
Hata yaptıktan sonra etrafınızda hala yardım eli görürseniz
Dostluklar devam ettirilir.
Sadece sabır.
İşte bana kalan yine sabır ve cesaret.
Kimselere  gerek duymadığınız bir yol,
Ama o yolda yaşananları paylaşmak isteyen bir kalp.
Ayrımını yapmak zor.
Git Twitter'a anlat değil mi?
Kaç kişi okur?
15000 kişi bile okusa hangisi sizin ruhunuza dokunur?
İhtiyaç var her zaman sizi dinleyecek kulaklara,
Düşerken sizi tutacak ellere,
Gözlerinizi kapadığınızda bile güvenebileceğiniz birilerine...
Güvenip de hata yapmaktan korkmayacağınız,
Yaptığınızın yanlış olduğunu bilseler bile ,
Düzeltmenizi bekleyecek birilerine.
Hayatı ti ye alacak  kişiler de olacak yanınızda
Ciddi ciddi sanırsınız ki dünyayı kurtaracak birileri de ...
Sizi ağlarken güldürebilecek birileri de lazım
Siz gülerken gülebilecek birileri de .
Hepsini aynı bedende bulmak zor tabi.
Mesela siz kaç tanesisiniz ki?
Bu yüzden kabullenmek gerek huyları, değişik bakış açılarını..
Kabul etmeyeceksek uzaklaşacağız olabildiğince en kibarı.
----------------------------------------------------------
Bir sabah kalktı Aysel.
Yüzünü yıkadı ve değiştirmek  istedi  hayatını.
Olmuş olanı unutmadı ama  olacak olana da katmadı...
Yeni bir mekan ,
Yeni bir çevre,
Yeni bir dünya görmek istedi.
Buna açtı, buna muhtaçtı.
Yaşamı herkesin eline bir kere vermişlerdi tek bildiği, ve sabun gibi kaymaktayken bunu fark edip kurtardı.
Şimdi bu etrafını çizdiği yeni mekanında huzur dolmaya başlamıştı.
"Her mekanın bir ehlileşme süresi vardır.Beklersiniz, dokunursunuz, bakarsınız.Bir süre sonra siz mekana , mekan da size benzemeye başlar ; aynı tepkileri verirsiniz." (Türker Armaner, Taş Hücre)

Mekanımızla bir bütün olabilmemiz için, elimizdekilerle yetinmeyi bilecek bir  psikolojiye ama bizi mutlu edeceğine de inandığımız bir enerjiye ihtiyacımız var.Saçmalıklara gözümüzü kapadığımız, yalanları duymadığımız ve güzelliklere bakmayı bildiğimiz sürece o iş kolay.(E tabi dil-e kolay...) İşte tam da bu yüzden tamamlanmış olanı kabul etmek bazen yeterli değildir.
Öyle  ki;kumdan kaleler yapmak, yoktan var etmek, var olanla yaşamaktan daha değerlidir..

                                                    Yağmur ŞİMŞEK

 








Hiç yorum yok:

Yorum Gönder