İçimde biriktirdiklerimi nasıl anlatsam bilemedim.
Karşılıklı konuşmaz o , ben de dinlemeyene anlatanlardan değilim.
Hem dinlese ne olurdu ki...
'Bak ben kocaman oldum.
Bak bunları yaptım, başardım, farkında mısın?' mı diyeceğim?
O nereden anlayacak bunların önemini
Ben nereden fark ettireceğim bu derece varlığımı.
Yok olsaymışım o zaman
Ya da o gitseymiş uzaklara.
Hangimiz haklıyız ya da haksızız.
Bunu dememi bekliyor.
Bir haklı ve haksız bulmamı istiyor.
Ama yapamam ki, bulamam.
Dünya işine göre haklı, işine göre haksız olanlarla yürüyor.
Ya onlardan soyutlarım kendimi yok olurum
Ya onlar gibi davranır asimile olurum.
Hiçbirinin oyununa katılamam
O da bilir bunu.
Bilir de ses etmez.
Zaten hiç ses etmedi.
Düşüncelerini paylaşmak ona göre değil.
Ama iş suçlamaya geldi mi,
Evrendeki herşeyi bir araya getirip anlatmayı bilir.
'Bak ben şu zamanlarda çok ağladım,
Bak şuraya gitmiştim ve çok mutlu olmuştum, bak bu fotoğrafta ne kadar da güzel gülmüşüm' mü diyeceğim?
O nereden anlayacak hissettiklerimi
Hem ben ne cesaretle çıkıp bunları ona söyleyeceğim ki.
Nasıl anlatsam bilemedim.
Sanki yüzyıllardır konuşmayan birine
Derdimi anlatmaya çalışır gibiyim
Sanki sadece nefes alıp vermeyi becerebilen birine
Nefesimin kesildiği dakikalardan bahseder gibiyim
Kime anlatıyorum ki...
Durmayı tercih eden, koşanın halinden ne anlayacak sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder