Hırkalarımızı atmak için heyecanlıydık.
Onlar bize dediler ki gidin.
Gidin, kendinizi kurtarın vakit varken.
Sonra ben sana döndüm, soran bakışlarla
Sen benden daha endişeli görünüyordun hala...
Sonra, kalmak istediğini düşündüm.
Kendime dedim ki, benim ne işim var o zaman uzakta.
Önümüzde koca bir yaz vardı,
Güneş vardı, belli ki terleyecektik.
Sıcaklık gittikçe yukarı çıkıyordu hatta...
Aslında istesem gitmeme izin verirdin,
Ama ben seninle susmayı tercih edebilirdim.
Bunu bildiğinden , değişiklik için tek kelime etmedin.
Kış çoktan bitmişti...
Bikinilerimizi ve şortumuzu giyip denize açılacaktık,
Açıldık da...
Ama sen hep görüş alanının içinde olmayı tercih ettin,
Ben gidebildiğim kadar gidip,
Sonra yine yanına döndüm.
Belki sen de gelseydin, daha da giderdim.
Ama bir bildiği vardır dedim.
Bu arada bize onlar gidin demişlerdi.
Ve ben soran gözlerimle sana baktım,
Sen sustun, cevabını bile bile benden sakladın.
Sonra ben kendime üzülme dedim.
Muhtemelen uzaklaşmak için doğru zamanı bekliyordur ,
Terk etmek kolay değildir, o da bunu düşünüyordur diye yineledim.
İkimiz için kurduğum eğlenceli yolculuktan bir süreliğine vazgeçtim.
Benimle istediğim yere gelirdin,
Eğer sen de isteseydin...
Bilenler biliyorlardı, gidin demişlerdi.
Dinlemedim, dinlemedik...
Koca bir yaz geçmişti ve ben yine aynı yerdeydim,
Sen de öyleydin ama rahatsız olan bendim..
Düşüncelerimizi paylaşabilirdik birlikte, başka birileriyle...
Duygularımız,
Duygularımızı bile aktarabilirdik gitseydik.
Farklı olurdu bazı günlerimiz,
Ve yalnız kalmazdı hayallerimiz.
Gidin dediklerinde gitseydik,
Yani ben gidelim dediğimde,
Sen susmayı tercih ettiğinde gidebilseydik,
Başkalarının bize yorum yapmadığı saatlere
İçi boş olmayan sözlere,
Sonsuz huzurlu maviliklere kendimizi atabilseydik eğer,
Bekli şimdi birimizden birinin eli, diğerimizin elini tutuyor olurdu
Demem o ki, doğru zamanda benimle gitseydin, dünya yaşanır olurdu,
Sen dedin ki 'Yalnız gitmeliyim ben...'
Anlamadım sana ne oldu,
Emin misin sahiden?
Yağmur ŞİMŞEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder