Hazırda Bekleriz Efendim...

     Bir yerlerde hazırda bekleyen bir yapım var...Bütün kılıçlarımı, kalemlerimi, duygularımı, düşüncelerimi kuşanmışım bekliyorum...Birileri fark etsin, birileri hissetsin, birileri anlasın, birileri artık değer bilsin, birileri beni görebilsin, rüzgarlar esebilsin, yüzüme güneş vurabilsin, rüyam devam edebilsin, sözcükler yarım kalacağına şarkıya dönüşebilsin diye...Ben yarışamam... Ben o sadece egosunu tatmine etmeye çalışan, göstermelik mutluluk yaşayan, yürüyeceği yollar garanti olsun diye etrafındakileri satan, arkadaşlarından canı isteyince vazgeçen, bir şeyleri düzeltmek için herhangi bir çaba bile harcamayan , kendi dünyalarında büyük ama aslında zerre kadar değeri olmayan grubuna girenlerle uğraşamam...Ne bunu yapacak zamanım, sarf edecek enerjim, boşa harcayacak lafım, ne de onlar kadar hinliğe çalışacak kapasitem var. Şeffafım görebildiğiniz kadar.
     Bir yerlerde mutlu olmak için bekleyen bir yapım var, ama bazen de tamamen aksi şekilde hayat beni yakalar...Bütün pozitif enerjimle açarken bir telefonu, somurtarak kapatmak nasıldır çok iyi bilirim.Müzik dinlerken başka hayallere daldığım sırada otobüsün ani fren yapışını da...Nefismiş gibi görünen bir yemek için heyecanlanırken tadının acı olduğunu fark ettiğimdeki hayal kırıklığımı da ben anlarım anca.
      Zamanı durdurmaya çalışmıştım.....Akrebe çok yüklenmedim ama yelkovanı ellerimle bayağı bir uğraştım geriye itmek için. Nafile... Nuh diyor peygamber demiyor, saat olmuş 9 diyor inmem 8 e diyor.Kararlı bir yapısı var zamanın.Takdir ettim doğrusu..Kurallarımı baştan koyarım, bir gram da değiştirmem diyor.. Ben onun gibi olamadım, belki de  o yüzden canım yanıyor.
    Bütün özverimi bir anda sergileyebilmek için hazırda bekliyorum resmen.Hak ediyormuş gibi her benim yanımda olduğunu iddia eden.Yalnızlıktan korkuyorum bazen, bazen de yalnız olayım başka şey istemem...Hakikaten ya yalnız mı olayım? Öyle mi dersin? Ya sen kadim dostum?Anca o mu paklar seni diyorsun? Belki bir bakıma haklısın.Ama yeri gelir , günü gelir, bu söylediklerin için pişman olursun..İnancımı yitirdim belki biraz ama en azından hayatımın bir köşesi dolsun.
     Bazı söylediklerim boş geliyor, bazı dostlarıma göre bu dediklerim fazla,durumların  bu kadar üzerine düşmemem gerekiyor.Neyse siz yine de bir adım uzakta durun..Doğru doğru şimdi patlarım filan..  Yara almayın...Ben de istemem, üzülmenize dayanamam. Keşke sizleri anlayabilecek kadar iyi olsaydı kafam..

                                                                                                   Yağmur ŞİMŞEK