Gittiğin her yolu geri dönemezsin
Bir ömür geçer önünde
Sen o ömre ait hissedemezsin
Yalnızlık böyle yapar adamı
Bir de ona bağlı olarak korkusuzluk...
Korkmazsan yalnız olmaktan, karşına çıkanları takmazsan,
Ne aileni ,ne sevgilini ,ne arkadaşını dinlemeyip yetmezmiş gibi bir yol bile tutturamazsan kendinle tanrı arasında
Korkusuz sandığın bedenine, o bambaşka ruhuna sahip çıkamazsın...
O sen sandığın kişi alır başını gider,
O yollardan geçer
Yollar dönülmez olur
Senin çarelerin biter
Öyle dımdızlak kalırsın...
Hayat öyle bir yol ayrımında bırakır ki seni
Super Mario'nun prensesi kurtaramadığı,
Kurbağanın prens olamadığı,
Superman'in uçamadığı,
Saatin 12'yi vuramadığı,
Uyuyan güzelin uykusundan uyanamadığı gibi öylee kalırsın....
Hoş mu?
- değil tabi..
Kötüyü düşünmek çok mu güzel?
-E değil tabii...
Fakat, her yolu geri dönemeyeceğini bilmeli insan
Her zaman bencil olamayacağını
ve yalnızlığın güzel olmadığını
Bunu biraz da insanın kendisinin yarattığını
Korkusuzluğun sonunun olmadığını
İnsanların zaman zaman başkalarına ihtiyaç duyduğunu
Bunun gurur değil insanlık meselesi olduğunu görmeli insan...
Ben hep negatif değilim aslında , bir kaç kişiden aldım bu eleştiriyi ama
Şimdi ben bu kıza her şey toz pembe, güneş sapsarı, kuşlar cıvıl cıvıl
otlar yemyeşil, çiçekler rengarenkmiş gibi davranırsam
Bu kız yalandan gerçeklere uyuz olur,
Gerçekten yalanlar aramaya başlar,
Peki ben beynimi bu kaosa sokar mıyım?
-Cık , hiç gerek yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder